Ik keek naar de vermeende leermeester van Arthur. Zou het waar kunnen zijn? Ik schudde mijn hoofd. Onmogelijk! Er werd met mij gespeeld. Ik had geen idee hoe de trucks tot stand kwamen, maar het was spel. Dat moest wel, of niet?
Merlijn zag mijn verwarring, en glimlachte. “Jij bent niet gemakkelijk te overtuigen en toch kom je uit de WYSIWYG wereld.” Ik keek niet begrijpend. “Zo word jouw wereld genoemd. Je gelooft pas als je het ziet!”
“Mijn wereld?”
“Er zijn veel werelden, allemaal paralel aan elkaar geschakeld. Wat jullie een tovenaar noemen, en naar het rijk van de sprookjes hebben verwezen, is in feite een intermediair tussen deze paralellen…”
“Jij leeft in meerdere werelden tegelijk?”
“Niet tegelijk, maar ik vorm wel de schakel tussen een deel ervan.”
“Waarom niet maar ineens allemaal?” schamperde ik.
Merlijn zuchtte. “Contact met mensen is altijd zo vermoeiend. Jullie zien jezelf als het hoogtepunt van de ratio en zult nooit begrijpen dat jullie zicht op het totaal maar zo beperkt is dat het zelfs geen fractie is waarvan jullie notie hebben. Vergeet het overzicht, zelfs een tovenaar is daartoe niet in staat.”
“Maar de wetenschap…”
“Wetenschap, wetenschap”, knorde de oude boos, “jullie verzinnen telkens nieuwe regeltjes om aan jullie materiële behoeften te voldoen. Toen de alchemie niet meer voldeed probeerde je de natuur in wetmatigheden te vangen om die aan jezelf dienstbaar te maken, maar de natuur laat zich niet vangen of in kadertjes persen, en dat hebben jullie niet eens door, zelfs nu niet, nu die wetmatigheden regelmatig in je gezicht ontploffen.”
“Pardon…?”
“Ik zal je een voorbeeld geven. Kernfysica werd nog niet zolang geleden beschouwd als toekomstmuziek, DE oplossing voor jullie energievraagstuk om de ongebreidelde en groeiende behoefte naar meer kracht te bevredigen tot de eerste centrales in jullie eigenwijze smoelen explodeerden…”
“Maar…”
Merlijn stak een hand op. “Ik ken de argumenten. De wetten kloppen maar de techniek deugt niet. Het zijn de ingenieurs die onvolkomen zijn, niet het principe. Maar dat principe is door mensen bedacht, diezelfde mensen die ook deze fouten maken. Jullie grootste tekortkoming is jullie arrogantie. Je ziet iets, niet beseffend dat het maar een deeltje is dat je ziet, giet het geziene in een wet en bouwt er speeltjes mee die regelmatig fataal blijken te zijn, en dan nog geef je niet toe dat je het overzicht mist en gaat rustig verder op de ingeslagen weg tot het zozeer uit de klauwen loopt dat jullie op het punt staan je eigen wereld compleet om zeep te helpen.”
Ik gaapte hem aan. “Ik ben altijd tegen kerncentrales geweest”, hakkelde ik.
“Correctie! Niet altijd. Pas nadat anderen jou voorgingen. Niet omdat ze de domheid begrepen, maar uit angst dat het op een goede dag mis kon gaan in hun eigen achtertuin. Geregeerd door eigenbelang bedenkt de mens, maar komt er ook tegen in opstand wanneer het bedenksel zich tegen het individuele belang keert. Dat is de leidraad. Dat is ook hoe jullie jezelf regeren. Niet met het algemeen belang voor ogen, want daarvoor zijn jullie te kortzichtig, niet eens in staat om het begrip ‘algemeen’ te bevatten dat jullie hele leefwereld zou moeten zijn en niet dat kleine gedeelde stukje waar je zelf baat bij hebt.”
“Je bedoelt zoals de ecologische beweging…”
“Oh, hou toch op! De verkrachters van de kleur groen in al haar schakeringen. Goed bedoelende theoretici die de wijsheid in vergane glorie zoeken, maar evenmin begrijpen dat de mens niet meer dan een onderdeel is van een complexe constructie die jullie wereld noemen. Zolang die ecologisten bloemen plukken om ze thuis in een vaas te kunnen zetten in plaats van ze in hun eigen omgeving te laten… Niet om het vernielen of het nemen van leven, maar omdat ze niet begrijpen dat het een entiteit is die ze verstoren, zolang is ecologie een hol begrip, zonder inhoud, en een zoektocht naar alternatieven om jullie honger naar welvaart te stillen.”
“Maar die bloemen…”
“Worden gekweekt. Ik weet het. Het gaat ook niet om dit voorbeeld, maar om het principe. Jullie denkpatronen deugen niet omdat ze telkens weer uitgaan van het eigenbelang, omdat jullie jezelf niet zien als maar een deel van het totaal. Een deel dat je door de wet van het getal probeert te vergroten. Volgens de bijbel, en zelfs nog oudere religieuze werken, is de mens het hoofddoel van de schepping, en daar begint jullie foute manier van denken. Daar hebben jullie jezelf boven het geheel geplaatst en al het andere ondergeschikt gemaakt, en daarom is daar jullie ondergang begonnen…”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten