donderdag 3 augustus 2017

Merlijn - rampspoed

Het was erger dan we dachten. Bij Antarctica was alweer een stuk zee-ijs ter grootte van een klein land afgebroken en was op drift naar het noorden waar het zou smelten en zijn veel grotere volume bij de stijgende waterspiegel zou voegen. Bovendien was na nieuwe metingen gebleken dat het landijs gemiddeld met iets meer dan twee procent was afgenomen. Waar dat was gebleven laat zich raden.
In Zuid Amerika hadden politieke en vooral economische onlusten ertoe geleid dat het hele continent op drift was. Miljoenen vluchtelingen die niet wisten waarheen omdat het nergens meer veilig leek. Confrontaties met gewapende troepen waren al geen nieuws meer. Dagelijks vielen er tientallen doden over en weer omdat ook de opstandelingen zich hadden weten te bewapenen. In de Verenigde Staten had iemand ‘per ongeluk’ op de rode knop gedrukt als reactie op de aanhoudende provocaties van Noord Korea en daarbij, alweer per ongeluk, China getroffen dat hierover niet te spreken was. Als antwoord en represaille had Rusland (sic!) Alaska bezet en haar gouverneur vermoordt, volgens Amerikaanse bronnen toch die op hun beurt dreigden met een atoomaanval op Moskou maar hier voorlopig nog niet toe overgingen omdat China en Rusland een pact hadden gesloten waarbij ook Noord Korea zich had aangesloten dat prompt bij de zuiderburen was binnengevallen met een niets ontziende oorlog tot gevolg.
De autoverkoop was nog nooit zo hoog geweest nu iedereen zijn geld in een vluchtmobiel investeerde en daarmee niet alleen het wegennet verstopte maar knelpunten veroorzaakte op elk ook maar enigszins begaanbaar terrein waardoor de ecologie, zeker in het westen, onherstelbare schade werd toegebracht.
Inmiddels was ook bekend geworden dat de afgesproken maximum norm voor de klimaatopwarming al lang was overschreden en dat er een kettingreactie aan de gang was waarbij opgeslagen broeikasgassen versneld vrij kwamen. De ijsbeer was inmiddels uitgestorven door gebrek aan beschikbare jachtruimte, het laatste exemplaar was nog maar enkele weken geleden voor het laatst gezien. De zeespiegel steeg onrustbarend snel. Bangladesh en andere delta’s bestonden al niet meer. Venetië was voor geen enkele toerist nog langer toegankelijk. Daar was de enige bewoning alleen nog mogelijk op de hoogste etages en het was een kwestie van tijd voordat de hele stad geëvacueerd moest worden. Datzelfde gold voor polders en laag gelegen gebieden waar de zee inmiddels complete steden bedreigden en waar er bovendien verzilting van het grondwater optrad waardoor de drinkwatervoorziening in gevaar kwam en op veel plaatsen al gerantsoeneerd was. Vreemd genoeg ontlokte die maatregel protesten omdat mensen hun auto niet meer mochten wassen met water dat uit de kraan kwam, hun zwembad niet meer mochten vullen, wat je toch de kinderen niet kon aandoen, werden er zelfs raids uitgevoerd op de watermaatschappijen die zich genoodzaakt zagen politiebescherming aan te vragen omdat ze in hun bolwerken hun leven niet meer zeker waren.
De economische reus India was gevallen met een mondiale kettingreactie tot gevolg. Investeringen in landen die inmiddels instabiel waren hadden hen de das omgedaan nu die investeringen niets tot bijna niets meer waard bleken te zijn. Eens te meer kwam de verknoping van het wereldwijde banken-systeem aan het licht. Veel beurzen vertoonden de laagste waarden ooit gemeten met desastreuze geldontwaarding tot gevolg in landen die niet zelf bedruipend waren.
Juist dankzij de toenemende chaos boekte het terrorisme al maar meer successen. Aanslagen waren een veel voorkomend en dagelijks verschijnsel waarbij honderden doden en gewonden vielen terwijl de laatsten nauwelijks nog verpleegd konden worden door een groeiend gebrek aan capaciteit. Kleine staatjes waarvan niemand ooit had gehoord werden uitgeroepen en weer verloren. Landjepik verschoof met de dag. Demarcatielijnen waren onduidelijk en wapentuig zo massaal aanwezig met zoveel slachtoffers tot gevolg die met de conflicten niets uitstaande hadden dat de VN zich ernstig zorgen maakte getuige een communiqué dat pas gisteren was verspreid.
In het midden-oosten was de kogel letterlijk door de kerk. Hamas had een synagoge opgeblazen waarop Israel had gereageerd met de vernietiging van de Al-Aqsa moskee waarmee ze ook hun eigen heiligdom met de grond gelijk maakte. Op de Tempelberg waren felle man-tegen-man gevechten aan de gang en het was een kwestie van tijd voor dit naar de bezette gebieden en verder zou overslaan.
Enorme klimatologische schommelingen en met name het toenemen en versterken van wind zorgden voor mislukte oogsten die op hun beurt weer voedselschaarste tot gevolg hadden waardoor mensen, zeker in de rijkere en best bedeelde streken, massaal aan het hamsteren waren geslagen terwijl ze de vaak bederfelijke waren nauwelijks konden opslaan door gebrek aan elektriciteit. Veel centrales waren uitgevallen. Door de schrikbarende toename van het aantal aard- en zeebevingen hadden atoomkrachtcentrales hele streken lam gelegd en sommige gebieden zelfs ongeschikt voor menselijke bewoning gemaakt. De regen proefde en smaakte inmiddels naar zwavel dankzij de hoge vervuilingsgraad die met al deze tegenslagen kwam aangespoeld.

Londen had zijn waterkering gesloten maar ook dat was een kwestie van tijd voordat deze het zou begeven…

Geen opmerkingen:

Een reactie posten